Over mij

Dag allemaal,

Ik zag het levenslicht decennia geleden in Zwolle, maar groeide grotendeels op in het Westen van Nederland. Mijn onvervalste Zwolse accent klonk daar zo grappig dat ik als ‘beloning’ elke dag mocht voorlezen in de klas. Dat accent leerde ik dus heel snel af.

Als een van de weinigen had ik al vanaf de basisschool een bril, zo’n vlinderbrilletje! Die deed ik net als veel kinderen en pubers nu niet op. Ik vond het een stom gezicht. Dom, want daardoor schreef ik opdrachten verkeerd over van het schoolbord en maakte ik veel onnodige fouten. Pas toen ik wiskundeproefwerken terugkreeg, waarop met grote, dikke rode strepen en ‘koeienletters’ stond geschreven: ‘BRILLL????’ ging ik hem wél dragen. Te laat helaas, want dat jaar bleef ik zitten. Ook over de relatie visuele problemen en leer- en gedragsproblemen of ADHD gaat mijn boek.. Doe er je voordeel mee!

Na een studie Rechten ging ik aan de slag in de ruimtelijke ordening bij diverse gemeenten. Daar kwam ik regelmatig in contact met mensen waar de ‘stoom’ als het ware ‘uit de oren kwam’, omdat ze zich niet gehoord voelden en niet serieus genomen. Het was vooral de manier waarop ze werden behandeld die hen woest maakte. Vaak was het dé reden om procedures te starten. Mij viel op dat veel van deze mensen een sterk rechtvaardigheidsgevoel hadden en eigenlijk heel betrokken waren.

Toen mijn kinderen nog klein waren, ben ik een tijdje gestopt met werken om overdag thuis te kunnen zijn. In de avonduren ging ik psychologie studeren. Aanvankelijk Sociale- en Organisatiepsychologie, want dat sloot mooi aan bij mijn opleiding en werkervaring. Maar ja, je hebt kinderen, dus Onderwijs- en Ontwikkelingspsychologie kwam er al snel bij.

Daarbij behoorde ook het lopen van stage. Een stage bij een praktijkschool motiveerde mij om het roer volledig om te gooien en te kiezen voor de onderwijs/zorgkant. Wie dat tien jaar daarvoor had voorspeld, had ik voor gek verklaard. Ik heb er nooit een seconde spijt van gehad. Juist de combinatie theorie en het ‘met de poten in de klei staan’ trekt mij aan. Werkt wat je leert ook in de praktijk en omgekeerd?

Mijn eerste baan was een invalbaan als zorgcoördinator annex counselor bij een vmbo-school. Nog geen twee maanden na de start werd op een andere locatie de conrector door een leerling doodgeschoten. Deze gebeurtenis en ‘de hectiek erna’ maakte veel indruk op mij. Ik ging piekeren hoe je dit soort situaties kunt voorkomen. Ook hier was de waarneming van onrechtvaardigheid weer een thema.

Dat thema kwam ik in de jaren daarna ook steeds weer tegen tijdens mijn werk met probleemjongeren op andere scholen en als coördinator van een time-outvoorziening.

Via dit boek en mijn blog deel ik graag mijn ervaring, kennis en gedachten over dit thema met je.